Uśmiechnąłem się delikatnie, zadowolony z efektu. Gotować to ja jednak potrafiłem. Przełożyłem swoje dzieło na talerz i, razem ze szklanką zimnego mleka, postawiłem przed nosem blondyna. Dei wyszczerzył zęby i spojrzał na mnie z radością w oczach.
- Naleśniki! – zawołał. – Wiesz, że cię kocham, nie?
Zamarłem, a na moich policzkach mimowolnie pojawiły się rumieńce. Dei zorientował się, co właśnie palnął i też spłonął czerwienią.
- Ee.. no.. to.. smacznego – mruknąłem
cicho, odwracając głowę. Usłyszałem ciche „D-dzięki” i cichy odgłos sztućców obijających
się o powierzchnię talerza. Sam jakoś głodny nie byłem, a więc po prostu
nalałem sobie mleka i usiadłem obok niego, przy stole.
- Emm.. Nikki? – usłyszałem po chwili. –
Mógłbyś.. się tak we mnie nie wgapiać? To trochę krępujące.
- ..Co? Ach, tak. Przepraszam – ocknąłem
się. Naprawdę tak się w niego wpatrywałem? Ech. Spojrzałem na zegarek.
Dochodziła ósma. – Jak zjesz, pójdziemy po Elenę i będziemy się zbierać.
- Musimy? – miauknął niechętnie Dei.
Posłałem mu pytające spojrzenie. – Musimy ją brać ze sobą?
- Jest gościem, a my gospodarzami. Głupio
by było zostawić ją samą, nie sądzisz? – mruknąłem.
- No.. dobra.. – powiedział w końcu. – A,
właśnie. Rodzice wracają szybciej, bo tata złamał kostkę na piasku – uśmiechnął
się. – Nawet mama nie wie, jak to zrobił.
- Cały pan Edward – przewróciłem oczami. –
Szybciej to znaczy kiedy?
- Pod koniec przyszłego tygodnia – odparł,
kończąc jeść. Kiwnąłem głową, przyswajając informację.
- Zjadłeś? – spytałem po chwili.
Przytaknął, dopił mleko i zaniósł naczynia do zmywarki. Wszedłem na górę i
stanąłem przed pokojem Eleny. Zapukałem.
* * *
Siedziała
na łóżku, bazgrząc coś w starym, poniszczonym zeszycie. Genialny plan formował
się w jej głowie, więc, aby nic jej się później nie pomieszało, przelewała
pomysł na kartki swojego pamiętnika. Na jej wargach kwitł szeroki, przepełniony
tryumfem uśmiech. Nick będzie należał do niej, tylko do niej! Nie pozwoli temu
zawszonemu blondynowi nawet się do niego zbliżyć. A jeśli.. jeśli Nick nie
będzie jej, nie będzie nikogo. Już ona o to zadba. Usłyszała pukanie do drzwi.
- Proszę – mruknęła, zamykając zeszyt. Drzwi
otworzyły się, a w progu stanął Nick.
- Niedługo wychodzimy – powiedział. –
Będziemy czekać na ciebie na dole.
- Okej – odparła. Nick wyszedł,
zostawiając ją samą ze swoimi myślami. Przypomniała sobie, że przeglądała
niedawno stronę internetową wesołego miasteczka. Jedna atrakcja szczególnie
zapadła jej w pamięć. Coś w rodzaju znanego tunelu miłości. Uśmiechnęła się
szeroko. Sprawi, że to będzie niezapomniany wieczór.
* * *
Wyszliśmy później niż zamierzaliśmy, głównie przez to, że ta wiedźma okropnie się guzdrała. Co rusz więc prychałem, naładowany negatywnymi emocjami. Jej obecność potrafiła przyćmić każdą miłą rzecz, która zdarzyła się tego dnia.
- Uspokój się, Dei – mruknął po raz kolejny Nick, gdy z moim ust wydobył się cichy warkot. Miałem swoje powody, żeby tak się zachowywać. Nie dość, że musiałem spędzać czas z tą flądrą i gościć ją w swoim domu, to jeszcze musiałem znosić jej zachowanie. Ubrała się jak pierwsza lepsza dziwka i wdzięczyła się do każdego faceta, którego mijaliśmy. Do Nicka też. Co chwila wieszała mu się na ramię, zagadywała go, robiła słodkie oczka. Albo była ślepa, albo głupia (chyba, że obie opcje), że nie zauważała, jak bardzo irytuje to Nikkiego. Sam doskonale wiedziałem, że nienawidzi, jak ktoś mu się narzuca. I to jeszcze w taki nachalny sposób. Okropność.
Na
miejsce dotarliśmy po jakimś czasie. Dla mnie wydawał się on wiecznością. Było
jeszcze jasno, a Kao i Yoru nigdzie nie było widać. Usiadłem na ławce, ciężko
wzdychając. Do mnie przysiadł się Nick. Wiedźma napomknęła mu po drodze, że
chciałaby się rozejrzeć, a więc sobie poszła. Dobre i tyle.
- Co tak wzdychasz? – uśmiechnął się
granatowowłosy.
- To dopiero pierwszy dzień, a już jestem
nią zmęczony – miauknąłem. – Kiedy ona wreszcie zmądrzeje i zrozumie, że jej
nie chcesz?
- Nie wiem. Oby jak najszybciej. Mnie też
to już wnerwia – wzruszył ramionami. Błysnąłem zębami. Taka odpowiedź mnie
zadowalała. – Może zaprosisz Miyumi? – spytał. Zastanowiłem się. W zasadzie,
moja przyjaciółka była stworzeniem nocnym, więc chętnie zgodziłaby się na
wieczorny wypad do wesołego miasteczka. I mógłbym jej powiedzieć o wszystkim. - Dobry pomysł – uśmiechnąłem się. Chwyciłem za komórkę… a raczej chciałem to zrobić. Tyle, że mi nie wyszło. Kieszeń, w której zwykle spoczywał mój telefon, była pusta, a ja sam klepnąłem się dłonią w czoło. Zostawiłem ją w domu, no tak. – Nie wziąłem ze sobą komórki – westchnąłem.
- Może chcesz skorzystać z mojej? – Nikki wyciągnął telefon z kieszeni bluzy i podał mi go. Spojrzałem na niego, zamrugałem kilkukrotnie z zaskoczeniem, ale wziąłem od niego urządzenie. Jego telefon był szeroki i cienki, miał przyjemną w dotyku obudowę o ciemnoczerwonym kolorze. Odblokowałem go. Na ekranie widniał wizerunek młodej dziewczyny o czarnych włosach. To była postać z jakiejś gry, którą lubił Nick. Wystukałem pospiesznie numer Miyu. Wcisnąłem zieloną słuchawkę. Jeden sygnał, dwa, trzy..
- Halo? – usłyszałem dźwięczny głos.
Mimowolnie się uśmiechnąłem.
- Hej. Masz ochotę na zabawę?
- Gdzie? – od razu się ożywiła.
- Wesołe miasteczko. Będzie nas parę osób.
- Okej, będę.
- Wiedziałem, że się zgodzisz. Będziemy
czekać niedaleko namiotu wróżki. Zobaczysz, czeka nas niezapomniany wieczór! –
rozłączyłem się. Oddałem telefon Nikkiemu. – Przyjdzie – uśmiechnąłem się
jeszcze szerzej.
- To dobrze – odpowiedział uśmiechem.
Kiwnąłem głową. Z głośników nad nami popłynęła znana piosenka. Zacząłem nucić
cicho, rozglądając się dookoła. Gdzieś między stoiskami mignęła mi zielona
czupryna. Wytężyłem wzrok. Tak, to był on! Wstałem i popędziłem w tamtym
kierunku. Rzuciłem się na zielonowłosego.
- Ej, co je…?! Dei?! – Koji uśmiechnął się
szeroko. Puściłem go. – Co tu robisz?
- A tak się wałęsam z Nickiem i znajomą.
Czekamy na innych – odparłem, wzruszając ramionami. – A ty?
- Zwiedzam – prychnął. – Szukam Nakajimy,
bo gdzieś mi się zgubił. Przyszliśmy tu we trójkę, z Misako.
- Z Misako, mówisz..? – szepnąłem.
Poczułem dreszcze przechodzące mi po plecach. Nie przepadałem za blondynką.
Była.. straszna. I jeszcze ta cała sprawa z butelką..
- Emm.. Dei? – głos zielonowłosego
przywrócił mnie do rzeczywistości. – Przepraszam cię za wczoraj. Trochę
przesadziłem – w jego oczach wyraźnie malowała się skrucha.
- Nie mam ci tego za złe, Koji –
uśmiechnąłem się. Spojrzał na mnie z radością.
- Naprawdę?! Uwielbiam cię! – rzucił mi
się na szyję. Zachichotałem, obejmując go mocno i próbując utrzymać równowagę.
- Jesteś ciężki! – jęknąłem.
- Tu jesteś, Koji – usłyszałem chłodny,
kobiecy głos. Odwróciłem się w jego stronę. Misako patrzyła na nas z
politowaniem i czymś na kształt znużenia. Ziewnęła ostentacyjnie. Koji puścił
mnie.
- Znalazłaś go? – spytał. Kiwnęła głową i
pokazała wyświetlacz swojej komórki.
- Napisał mi, że idzie do domu, bo musi
coś załatwić – odparła.
- To ja się już zbieram. Bo to mnie zaraz
zaczną szukać – uśmiechnąłem się lekko i przystąpiłem do taktycznego odwrotu.
Wcale nie uciekałem!
- Ej, Dei, czekaj! – zawołał Koji.
Odwróciłem się. – Może.. możemy do was dołączyć?
Przełknąłem ślinę. Nikki na pewno nie
będzie zadowolony. Z drugiej strony.. To naprawdę może być niezapomniany
wieczór.
* * *
Ostatnio oszalałam na punkcie Full Metal Alchemist Brotherhood, które już prawie kończę, niestety. Dlatego też dzisiejszym podkładem jest czwarty opening do tego anime, mój ulubiony zresztą. ^.^
Ostatnio oszalałam na punkcie Full Metal Alchemist Brotherhood, które już prawie kończę, niestety. Dlatego też dzisiejszym podkładem jest czwarty opening do tego anime, mój ulubiony zresztą. ^.^
Teki, masz swoje naleśniki. :D
Następna notka pojawi się w sierpniu, a może nawet więcej niż jedna. XD Nie wiem. ^.^
To straszne, że już połowa wakacji za nami. 0,o Nie chcę, żeby się skończyły, bo po nich czekają mnie egzaminy gimnazjalne. ;_;
Nieważne. Nie będę Wam o szkole kadzić. Mam nadzieję, że się podobało. :3
Nieważne. Nie będę Wam o szkole kadzić. Mam nadzieję, że się podobało. :3
Do następnego! ;*
Haha! Czytanie rozdziałów po nocach to zajebista sprawa. Szczególnie, gdy wysiada ci mózg i naprawdę nie wiesz co robisz. XD Powiem ci szerze, że Elena denerwuje mnie coraz bardziej. Pana Edwarda kocham za skręcenie kostki w piachu. Zjadłabym naleśniki, bo już długo mam na nie ochotę. Chodź do mnie i zrób mi naleśniki, to będę naprawdę szczęśliwa. Lubię wesołe miasteczka, ale jak Elena o nim wspomniała to doszłam do wniosku, że z nią nie chciałabym nigdzie iść. Czy to chamskie? Wydaje mi się, że nie. ^-^ Poza tym, co tak krótko? Mam nadzieję, że następny rozdział będzie dłuższy.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, całuję i... Dobranoc. Chyba, no nie?
Gdzie moja stodoła?! Mmm naleśniki... No ciekawe to było. ;3 Panna Elena widzę, że ma chytry plan. Ciekawe co się zdarzy dalej...
OdpowiedzUsuńPierwszy moment, który mnie rozwalił - "Wiesz, że cię kocham, nie?" <333333333333333333333333333 I ta nieśmiałość! A co do naleśników, to nie wiem, co ten taki dumny z siebie, bo każdy umie je zrobić a on się czuje jak szef kuchni xDD.
OdpowiedzUsuńPierwszy raz od x lat znalazłam u Ciebie błąd - powtórzenie. " Usłyszałem ciche „D-dzięki” i cichy odgłos sztućców obijających się o powierzchnię talerza. "
Troszkę mam wrażenie, że za bardzo rozdrabniasz się z notkami, bo cały rozdział zajęło chłopakom wyjście do miasteczka... Ale może mi się wydawać, bo początek był boski ^.^
Też uwielbiam FMA, ale oglądałam tylko zwykłe. RoyxEdward 4ever x3
NIe narzekaj. Mi połowa wakacji minęła jak sekunda, ale chociaż dostanę pieniążki za tę sekundę... A potem prawdziwa masakra - matura~!
Kocham "Sierotę" i nie mogę doczekać się newsa.
Eeeej, co tak krótko? :<
OdpowiedzUsuńMmmm, naleśniki... Zjadłoby się =w=
Guhuhu :D Uwielbiam FMAB. ENVY X ED <3333333 Kocham parkę. Albo jeszcze Ed x Al. No i lubię też Greedo i Pride. Za to nienawidzę Mustanga -.- Wkurwia mnie .. xD
OdpowiedzUsuńI ten op, co dałaś xD Mam go ściągniętego na komcię xD
NALEŚNIKIIIII <333333333
Co do notki, to jestem bardzo zadowolona :D Zaczęło się coś dziać, choć mam co do tego obawy.. xD Trochę ich tam będzie. Nikki, Dei, Elena -.-, Koji i ktoś pewnie od niego, Kao i Yoru ęd Miyumi. I może ktoś jeszcze, nie wiem xD To się będzie działo. Fajnie, jakby Nikki odkrył ten pamiętnik Eleny >DDD Ciekawam, co wymyśliła, menda jedna. Psuja. Khh..~! =.= Nie cierpię laski.
W dodatku Koji chce usidlić aniołka, buu~! Cóż.., też bym się pokusiła, ale nie będę niszczyć pięknej miłości *.*.. jak co poniektórzy -.-
Też nie wierzę, że już połowa wakacji xD I też mam egzaminy gimnazjalne w przyszłym półroczu x.x Powodzenia nam życzę, nic nie umiem xD
Czekam więc na notki i lecę uzupełnić komcia na OUAD xD.. jaki skrót xD
OUaT * XDDD
UsuńEj, weź. Nie mogę ci odpowiedzieć na te pytania, chociaż bardzo bym chciała. Jest mi strasznie przykro, ale będziesz musiała czekać.
OdpowiedzUsuńWróciłam do pisania opowiadań, gdzie mogę wyżyć się z moją wiedzą o samochodach. ^-^ Czyli jak być dumnym ze swoich pomysłów, część pierwsza.
A co tam u ciebie, bejb?
I ja też całuję. :* XD
No hej. Przeczytałam wszystkie rozdziały. Szybko się czytało i w ogóle ;3 Trochę mi nie pasowało to, że np. w jednym rozdziale najpierw dawałaś trochę parodii, potem tragedie się działy (xD), a potem znowu parodia o.O Dziwne zastosowanie, uderzyło mnie ^^
OdpowiedzUsuńWidzę, że lubisz komplikować sytuacje, tak jak ja :D Szkoda, że jeszcze się nie wyjaśniło, co Elena dokładnie robiła w tamte wakacje, żeby zaszkodzić Deiowi ;x Czekałam na to! D:"
A tej Koji to kretyn xD
Czekam na następny rozdział z nadzieją, że się wyjaśni to z Eleną (chociaż pewnie na to sobie jeszcze poczekam xd) i ślę wenę! <3 ~
Zapraszam na one-shot'a Drarry :3
OdpowiedzUsuńWitam,
OdpowiedzUsuńświetny rozdział, ale krótki coś.... Elena, Elena.... mam nadzieję na szybkie pozbycie się jej z życia Nicka i Deia.... bardzo mnie denerwuje..... pojawienie się Kojiego w wesołym miasteczku to dla mnie coś podejrzane jest...
Dużo weny życzę Tobie...
Pozdrawiam serdecznie Basia
Zapraszam na rozdział i jeśli chcesz, proszę napisać, czy chcesz być informowana - robię listę xD. Szczegóły na stronie :3
OdpowiedzUsuńhttp://daten-shi-yaoi.blogspot.com/
Zapraszam na notkę i ponawiam prośbę, abyś napisała mi na blogu czy też gg, czy chcesz być powiadamiana :3
UsuńZapraszam na rozdział :3
Usuń